ਇਸ ਮਹੀਨੇ ਰਿਸੈਪਸ਼ਨ ਏ ਕਲਾਸ ਸਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਰੁੱਝੀ ਹੋਈ ਹੈ ਜੋ ਸਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ।

ਅਸੀਂ ਹਰ ਰੁਝੇਵੇਂ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਕਲਾਸ ਚਰਚਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਆਪਣੀ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ। ਇਹ ਇੱਕ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਸਮਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੁਣਨਾ ਅਤੇ ਜੋ ਅਸੀਂ ਸੁਣਦੇ ਹਾਂ ਉਸਦਾ ਢੁਕਵਾਂ ਜਵਾਬ ਦੇਣਾ ਸਿੱਖਦੇ ਹਾਂ। ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਗੀਤਾਂ, ਤੁਕਾਂਤ, ਕਹਾਣੀਆਂ, ਖੇਡਾਂ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰੋਲ ਪਲੇਅ ਅਤੇ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਦੁਨੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇ ਦੇ ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਨੂੰ ਵਧਾ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ।

ਆਪਣੇ ਸਰਕਲ ਟਾਈਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਨਿੱਜੀ ਸਿੱਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਕਲ ਪੈਂਦੇ ਹਾਂ। ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ (ਸਾਡੇ ਕੰਮ) ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਦੋਂ, ਕਿਵੇਂ ਅਤੇ ਕਿਸ ਕ੍ਰਮ ਵਿੱਚ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਸਮਾਂ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਵਿੱਚ ਅਭਿਆਸ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦਿੱਤੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕਾਰਜ ਕਰਨ ਦੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਸੁਤੰਤਰ ਸਿੱਖਣ ਵਾਲੇ ਬਣ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਦਿਨ ਭਰ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ।

ਹਰ ਹਫ਼ਤਾ ਇੱਕ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਹਫ਼ਤੇ ਅਸੀਂ ਡਾਕਟਰ, ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਅਤੇ ਨਰਸਾਂ ਸੀ। ਅਗਲੇ ਹਫ਼ਤੇ ਅਸੀਂ ਅੱਗ ਬੁਝਾਉਣ ਵਾਲੇ ਜਾਂ ਪੁਲਿਸ ਅਧਿਕਾਰੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਜਾਂ ਅਸੀਂ ਪਾਗਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਪਾਗਲ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕਰ ਰਹੇ ਵਿਗਿਆਨੀ ਜਾਂ ਪੁਲ ਜਾਂ ਮਹਾਨ ਕੰਧਾਂ ਬਣਾ ਰਹੇ ਉਸਾਰੀ ਕਾਮੇ।

ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਬਿਰਤਾਂਤਾਂ ਅਤੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਦੱਸਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣ ਵਾਲੇ ਕਿਰਦਾਰ ਅਤੇ ਸਹਾਇਕ ਉਪਕਰਣ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਖੇਡਦੇ ਅਤੇ ਪੜਚੋਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੀ ਕਾਢ ਕੱਢਦੇ, ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਾਉਂਦੇ ਅਤੇ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ।

ਸਾਡਾ ਰੋਲਪਲੇਅ ਅਤੇ ਛੋਟਾ ਸੰਸਾਰੀ ਖੇਡ, ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਦਰਸਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕੀ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਕੀ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਹਾਂ ਜਾਂ ਕੀ ਸੁਣ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਸੁਣਾ ਕੇ ਅਸੀਂ ਇਸ ਨਵੀਂ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।

ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਡਰਾਇੰਗ ਅਤੇ ਲਿਖਤੀ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁੱਧਤਾ ਅਤੇ ਦੇਖਭਾਲ ਦਿਖਾ ਰਹੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਕਲਾਸ ਡੋਜੋ 'ਤੇ ਮਾਣ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਦਿਖਾ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਇਕੱਠੇ ਆਪਣੀ ਧੁਨੀ ਵਿਗਿਆਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਅਤੇ ਵਾਕਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾਉਣ ਅਤੇ ਵੰਡਣ ਨਾਲ ਵੀ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਇੰਨੇ ਸ਼ਰਮਿੰਦੇ ਨਾ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਮਿਲੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।

ਫਿਰ ਸਾਡੇ ਦਿਨ ਦੇ ਅੰਤ 'ਤੇ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕਰਨ ਲਈ ਦੁਬਾਰਾ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਸਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲਬਾਤ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਾਂ।